İçim titrer,utanıp gözümü kaçırırdım.
Meğerse o gözler sadece bakmaya,
Yararmış görmeyi değil....
Bir türlü anlamıyordun,
Benim sana karşı olanlarımı.
Görmüyordu o gözler,
Sadece boş dalmalar gibi.
Bakan gözler görmüyordu,
Seni sevmişliğimi.
Halbuki anlamazdı ki o gözler,
Bİr tebessümü,bir sevgiyi arardı.
Belki de arada,İnanmak istediği şeyi bulurdu.
Ya da öle ümit ederdi.
Ama birgün öle olmadı.
Hayeller,ümitler,arzular...
Bir anda silindi gitti,
Karardı herşey.
Onun olmayı ümit ederken,
sevdiğinin gözleri kaybolmuştu.
Bir an bulmak istedi,
Ama biliyordu onun değildi.
Onun olmayan şeyi nasıl bulacaktı ki...
O asla kendisinin olmadığı şeye
El uzatmazdı;haramdı.
yok, asla bir günahı bile bile işleyemezdi
öylede yaptı ....
Ne bir daha baktı,Ne de bir daha gönlünden geçirmedi, kaybolan o gözleri.....
BÜŞRA DERİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder