Kocaman kocaman merhabalar arkadaşlar..
Bilgisayar başına oturup size yazılar yazamadım.Nakış kursuna başladığımdan itibaren zaman benim için daha çabuk geçiyor ama şikayetçi değilim sadece yetişemiyorum bazı şeylereo kadar da olsun artık..
Kurs ortamımız çok çok güzel yani benim için..Çocuklar olmadan önce bir yıl gitmiştimçok severek yapmıştım.Bu yıl da çocuklar tam gün okula başladıkları için yarım gün de olsa kendim için birşeyler yapmak enazından bir şeyler üretmek beni çok mutlu ediyor..Fakat aradan geçen zaman zarfında bazı teknikleri unutmuşum fakat kurs hocamız sayesinde tekrar hatırladım..
İlk olarak tepsi örtüsü yaptım..Arkasından görümcemin verdiği kumaştan mutfak için peçeteler yaptım..Sonrasında saten tül işi bohça, kalan kumaşlardan lavanta keseleri ve şimdi de Berk'imin sünnetine hazırlık olarak lacivert kadife üzerine gümüş sim sarma maraş işi yapıyorum..Bu iş biraz zor ve büyük bir iş olduğu için ne zaman biter Allah bilir..Ama ben bıkmadan usanmadan sabırla yapmaya devam edeceğim biter bitmez de size gösteririm..
Bu arada kızım okul başladığından itibaren çok sevdiği ve yanından hiç ayırmadığı peluş köpeğini artık okula götürmüyor..İlk gün ağlayarak okula girdi fakat sonra alıştı.Bazen kendi yatağına bırakıyor bazen de kapının yanına.Öpüyor kokluyor onu görseniz benden ayrılsa bu kadar üzülmez sanki kıskanıyorum bu sevgiyi..Okulda diğer çocuklar da kızımı görerek birşeyler getirmek istedikleri için böyle olmasını düşündük.. Hem öğretmeni hem de bizim konuşmalarımızdan sonra alıştı çok şükür.Pazartesi günleri oyuncak günü ve sevdikleri oyuncaklarıokula götürebiliyorlar.
Bugün okuldan gelirken ikisinin de ellerinde küçük birer davetiye.Ne olduğunu sormama fırsat dahi vermeden pazar günü arkadaşlarının doğum günü olduğunu ve gidip gidemeyeceklerini sordular..Büyümüşlerde arkadaşlarının doğum günlerine giderlermiş.Şu an uyuyorlar ben de onları koklayıp yatmam lazım zira sabah saatimiz 07:15 i gösterdiğinde herkes ayakta oluyor da..
Kendinize iyi davranın olur mu?Hayat çok kısa bizi harcamasına izin vermeyelim..
Bilgisayar başına oturup size yazılar yazamadım.Nakış kursuna başladığımdan itibaren zaman benim için daha çabuk geçiyor ama şikayetçi değilim sadece yetişemiyorum bazı şeylereo kadar da olsun artık..
İlk olarak tepsi örtüsü yaptım..Arkasından görümcemin verdiği kumaştan mutfak için peçeteler yaptım..Sonrasında saten tül işi bohça, kalan kumaşlardan lavanta keseleri ve şimdi de Berk'imin sünnetine hazırlık olarak lacivert kadife üzerine gümüş sim sarma maraş işi yapıyorum..Bu iş biraz zor ve büyük bir iş olduğu için ne zaman biter Allah bilir..Ama ben bıkmadan usanmadan sabırla yapmaya devam edeceğim biter bitmez de size gösteririm..
Bu arada kızım okul başladığından itibaren çok sevdiği ve yanından hiç ayırmadığı peluş köpeğini artık okula götürmüyor..İlk gün ağlayarak okula girdi fakat sonra alıştı.Bazen kendi yatağına bırakıyor bazen de kapının yanına.Öpüyor kokluyor onu görseniz benden ayrılsa bu kadar üzülmez sanki kıskanıyorum bu sevgiyi..Okulda diğer çocuklar da kızımı görerek birşeyler getirmek istedikleri için böyle olmasını düşündük.. Hem öğretmeni hem de bizim konuşmalarımızdan sonra alıştı çok şükür.Pazartesi günleri oyuncak günü ve sevdikleri oyuncaklarıokula götürebiliyorlar.
Bugün okuldan gelirken ikisinin de ellerinde küçük birer davetiye.Ne olduğunu sormama fırsat dahi vermeden pazar günü arkadaşlarının doğum günü olduğunu ve gidip gidemeyeceklerini sordular..Büyümüşlerde arkadaşlarının doğum günlerine giderlermiş.Şu an uyuyorlar ben de onları koklayıp yatmam lazım zira sabah saatimiz 07:15 i gösterdiğinde herkes ayakta oluyor da..
Kendinize iyi davranın olur mu?Hayat çok kısa bizi harcamasına izin vermeyelim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder