Nihayet kavuştuk

Eşim hastaneden bugün çıktı çok şükür..

         Bu hastalık bize öncelikle  erken tanının ne kadar önemli olduğunu  bir kez daha hatırlattı..Eşim diyet falan yapmadan kısa süre içinde kilo vermeye başladı..Bununla beraber çok fazla su içip gece  wc ye fazla çıkıyordu..Bizim aklımıza da hiç gelmedi doğrusu bir hastalık belirtisi olduğu..İşyerinde arkadaşları da -abi sen hastamısın bu kadar zayıfladın..falan dedikleri için eşim de Dahiliye bölümünden randevu aldı..Yapılan bir sürü tahlilden sonra  şekerin yüksek olduğu ortaya çıktı..Normal değerleri 70-105 arası iken eşimin 336 çıktı..Doktor hemen hastaneye yatıp bir an  önce  takib edilmesi gerektiğini söyledi..Nihayetinde eşim geçtiğimi salı günü hastaneye yattı ve bir hafta içinde tabii yemek yeme alışkanlıklarıda değiştiği için normal değerlere döndü..Diyetisyen geldi ve uzun uzun anlattı  eşime o günden sonra tatlının hayatında hiç yeri olmadığını...Tatlıyı çok seven bir olarak eşime biraz zor gelecek ama sağlık için mecburen uymak zorunda olduğu bir diyet programı var elinde şimdi..

       Ben hafta içi çocuklar okula gittikten sonra yanında kalabildim..Cuma günü annem ve babam geldiler..Çocuklar içinde babalarının yokluğu çok zordu..Yorucu bir haftadan sonra çok şükür ki rabbime eşim şimdi evde..

       Bu zor günlerimde beni hergün arayan ve her zaman yanımda olduklarını hissettiren arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum..Bir de taaa Amerikadan hergün arayan kardeşime teşekkür ediyorum iyiki varsın uzakta olsan da yanıbaşımda olduğunu her zaman hissettirdin bana.
 
     Rabbim herkese sağlık versin gerisi gerçekten boş...