Büyüyünce sevgi olacağım..

Benim oturduğum semtte bir çift var...

Milli piyango bileti satıyor bu çift ve erkeğin ayakları eşinin ise kolları protez...

Seneler önce baktım kadıncağız hamile, gözlerinin içi gülüyor... Anne olacam Nefise abla diye dile getirdi bana...

Soracaktım tam... "Nasıl taşıyacaksın?... Nasıl büyüteceksin, zor olmayacak mı?" diyecektim sustum... Çünkü sevginin çözüm getiremeyeceği hiç bir şey yoktu ve böyle düşünceye takıldığım için kendimden utandım bir an...

Aylar sonra bir gün bunlarla karşılaştım...

Bir bebek torbası diktirmiş kendine göre, bebeğini göğüsüne asmış o milli piyango sattıkları kulubenin önünde oturuyorlar... minik hediyemle yanlarına oturmaya gittim... Bebek acıktıkça babanın kolları sağlam... Bebeği annesinin göğüsüne getirip emzirtiyordu... Kendi eksiklerini sevgiyle tamamlıyorardı...
Ve eksiklerini asla dile getirmiyorlardı...
Çünkü inanılmaz sevgi demindeydiler.
Bu bebek şimdi 1 inci sınıfa gidiyor...
Anne babayı bir görseniz... Çocukları sağlıklı, tüm organları yerinde ve bana dediler ki, yarımdan bir bütün sevgi doğurduk ablam... Demek eksiklik istenilirse tamamlanabilirmiş Sevgiye sırt dayanınca, biz buna hep inandık... Ailemiz karşı çıkmıştı ama bak... Sağlıklı evlat da dünyaya getirebiliyormuşuz...
"Eksiklikler bizde değil demek ki değil mi abla?" dediler bana...
Sustum yine...
O evlat güzelini bir görseniz, şimdilerde anne babasını tamamlayıcı...
Geçen gün dedim "Barış, söyle bakalım büyünce ne olacaksın...?"
"Sevgi olacam Nefise teyze" dedi......? ? ? ? ?
"Niye Sevgi oğulum....? O meslek mi...?" "Ama... ama... annem babam diyor ki... Sevgi ol... Sevgi olunca en güzel meslekler seni bulur dediii...

Yine sustum... Ama sevginin ana kapısında... :))))

İşte böyle...
Koşulsuz Sevgilerin gerçekleştiremeyeceği hiç bir şey yok...

Gönül dolusu Bitimsiz Sevgilerimle Dostlarım...

İzabell Tchavdarova   (internetten alıntıdır)

başka güzel yazılar için..